Kieming van vermoeiingsscheur van bout:
De eerste plaats waar de vermoeiingsscheur begint, wordt gemakshalve de vermoeiingsbron genoemd, en de vermoeiingsbron is zeer gevoelig voor de microstructuur van de bout en kan op zeer kleine schaal vermoeiingsscheuren veroorzaken. Over het algemeen is het probleem met de kwaliteit van het boutoppervlak binnen drie tot vijf korrelgroottes de belangrijkste bron van vermoeidheid en begint de meeste vermoeidheid aan het boutoppervlak of ondergronds.
Er zijn echter een groot aantal dislocaties en enkele legeringselementen of onzuiverheden in het kristal van het boutmateriaal, en de korrelgrenssterkte is heel verschillend, en deze factoren kunnen leiden tot het ontstaan van vermoeiingsscheuren. De resultaten laten zien dat vermoeiingsscheuren vaak voorkomen bij korrelgrenzen, oppervlakte-insluitsels of tweede fasedeeltjes en holtes, die allemaal verband houden met de complexiteit en veranderlijkheid van materialen. Als de microstructuur van bouten na warmtebehandeling kan worden verbeterd, kan de vermoeiingssterkte tot op zekere hoogte worden vergroot.
Effecten van het koolstofarm maken op vermoeidheid:
Het ontkolen van het boutoppervlak kan de oppervlaktehardheid en slijtvastheid van de bout na het afschrikken verminderen en kan de vermoeiingssterkte van de bout effectief verminderen. GB/T3098.1-norm voor boutprestaties van decarbonisatietest. Uit een groot aantal documenten blijkt dat een onjuiste warmtebehandeling de vermoeiingssterkte van bouten kan verminderen door het oppervlak te ontkolen en de oppervlaktekwaliteit te verminderen. Bij het analyseren van de faaloorzaak van boutbreuk bij hoge sterkte, is gebleken dat de decarbonisatielaag aanwezig is op de kruising van de kopstang. Fe3C kan echter bij hoge temperaturen reageren met O2, H2O en H2, wat resulteert in de vermindering van Fe3C in het boutmateriaal, waardoor de ferritische fase van het boutmateriaal toeneemt en de sterkte van het boutmateriaal afneemt.
Posttijd: 26 december 2022