1. Verharding van materiaalrek: Wanneer materialen worden onderworpen aan cyclische belasting, treedt het fenomeen ‘cyclische rekverharding’ of ‘cyclische rekverzachting’ op, wat betekent dat bij cyclische rek met constante amplitude de spanningsamplitude toeneemt of afneemt met de toename van de aantal cycli. Na verschillende cycli komt de spanningsamplitude in een cyclisch stabiele toestand terecht. De low-cycle-vermoeidheid van de borgmoer wordt uitgevoerd onder de voorwaarde dat de spanning constant is en dat het verharden of verzachten van het draadstuk door spanning het maximale uitschroefmoment zal beïnvloeden. Het gelegeerde staal dat wordt gebruikt voor de productie van borgmoeren behoort tot het cyclische spanningshardende materiaal. Door materiaalharding wordt de elastische herstelkracht FN van het schroefdraadstuk vergroot en het aanhaalmoment groter.
2. De wrijvingshoek is een belangrijke factor die het aanhaalmoment beïnvloedt, en het bestaan van wrijving is de basis voor de normale werking van de borgmoer. Wanneer de borgmoer in werking is, is er druk en zittingwrijving op het contactoppervlak onder de elastische herstelkracht van het schroefdraadstuk. Bij herhaald gebruik wordt het contactoppervlak onderworpen aan cyclische wrijving en worden de grove en fijne posities en randen afgevlakt, wat resulteert in een kleinere wrijvingscoëfficiënt en een afname van het maximale aanhaalmoment van de moer.
3. Vanwege de beperkingen van de productietechnologie en nauwkeurigheidsredenen kunnen er scherpe hoeken aan de draadranden zijn of een niet-overeenkomende maatvoering tussen de onderdelen. Tijdens de eerste montage kunnen er enkele fluctuaties of fluctuaties optreden in het in- en uitschroefmoment, waardoor een bepaald aantal runs nodig is om nauwkeurigere kenmerken voor hergebruik van de borgmoer te verkrijgen.
4. Na het bepalen van de geometrische parameters van het materiaal en de moer heeft de verandering in de sluitwaarde een aanzienlijke invloed op de hergebruikseigenschappen van de borgmoer. Hoe groter de sluitwaarde, hoe groter de vervorming van het draadstuk bij het openen, hoe hoger de spanning van het draadstuk, hoe meer spanningscyclisch verhardingsverschijnsel en hoe groter de druk FN van het draadstuk, die de trend heeft van het verhogen van het uitdraaimoment. Aan de andere kant neemt de breedte van het draadstuk af, neemt het totale oppervlak van het draadstuk af, neemt de wrijving met de bout af, neemt de spanning van het draadstuk toe en neemt de Low-cycle vermoeidheidsprestatie af, wat de trend heeft van het verminderen van het maximale uitdraaimoment. Door de gecombineerde werking van meerdere factoren is het moeilijk om de variatie van het maximale koppel te voorspellen met het aantal herhaalde toepassingen, en dit kan alleen worden waargenomen door middel van experimenten.
Posttijd: 10 juli 2023